په‌یوه‌ندیپه‌رتووکخانه‌رۆشنبیرییلینکئه‌رشیفنووسه‌رانده‌سپێک

١١\٧\٢٠١٠

     ترسێکى پڕ له‌ شه‌رم.

ئارام ئه‌بوبه‌کر

بێده‌نگ وه‌ره‌ ناو دڵمه‌وه‌ ،
پێویست ناکات پێمکه‌ى پرس
ئه‌و که‌سه‌م ئاره‌زوت لێیه‌ ،
من تێناگه‌م تاکه‌ى ترس ؟.

وه‌ره‌ له‌ ئاسمانى دڵما ،
بۆخۆت بده‌ له‌ شه‌قه‌ى باڵ
هه‌تاکه‌ى به‌ گۆشه‌گیرى ...
کۆرپه‌ى ئاوات ئه‌نێیته‌ چاڵ ؟.

ده‌ شوشه‌ى شه‌رمت بشکێنه‌ ،
خۆشحاڵ ئه‌بم به‌ ناسینت
به‌ڵێن ئه‌ده‌م خۆم و دڵم ...
ببین به‌ هێماى ئه‌وینت .

ساڵانێکت به‌ ساده‌یى ،
له‌گه‌ڵ مه‌راقدا برده‌ سه‌ر
وه‌ره‌ ، بۆچى له‌مه‌ زیاتر ...
به‌رگى ژانت بکرێته‌ به‌ر ؟!.


  
حه‌زى زێڕین.
ئه‌گه‌ر هاتى لێم مه‌پرسه‌ ،
بۆچى وا هێنده‌ بێزارم
سه‌رسام مه‌به‌ که‌ ئه‌مبینى ..
هه‌ورى ئاسمانى ئازارم .!


ئه‌گه‌ر هاتى خه‌م مه‌خۆ بۆم ،
با په‌پوله‌ى خه‌نده‌ت نه‌مرێ
مه‌گرى به‌سه‌ر لاشه‌ى سڕما ..
نه‌وه‌ک دڵت به‌رگه‌ نه‌گرێ .

گه‌ر هاتى شێتانه‌ وه‌ره‌ ،
ترس و شه‌رم بده‌ له‌ خاچ
پاش سڵاوێک وه‌ره‌ پێشێ و
لێوى وشکم بشۆ به‌ ماچ !.

ماڵپه‌ڕی ئارام ئه‌بوبه‌کر